ما قانون مبنی بر نجات دادن مردم از فقر نمیسازیم اما بخاطر بروز دادن شهوت خود نسبت به مسایل جنسی چرا ! میسازیم

انان که روز جهانی کارگر را تجلیل مینمایند آیا به فکر این هستند که در افغانستان به چه تعداد اشخاص بیکار هستند و یا به بهانه تجلیل و گرد همائی از روز جهانی کارگر و همسال این مسائیل منافع شخصی و سیاسی خود را در نظر میگرند
یازدهم ثور مصادف هست به روز جهانی کار که در این روز گاریگران گرد هم جمع میشوند و از روزشان تجلیل میکنند که خوشبخت ترین ، زیباترین و با اقتصاد ترینی ممالیک کشور است که تمام مردم آن از روز جهانی کار استقبال کرده و آن روز را باهم جشن میگیرند
در افغانستان بالای نصف نفوذ مردم بیکار هستند در حال از روز جهانی کار تجلیل شد که صدها نفر در حال که پرچم ها با شعار های ضد بیکاری در دست داشتند در حال تظاهرات در جاده ای به طرف پارلمان کشور بودند
این در حال است که معضل بیکار در جامعه ناحنجاری های را بوجود اورده است که بین مردم نگران کننده بنظر میرسد
هزارن دختر جوان و نوجوان نسبت عدم زمینه اشتغال دست به گدای میزنند و در جاده های شهر کابل بخاطر به دست اوردن دو افغانی دها مرد نامحرم دستان آنان را لمس می نمانید که این لمس کردن ها و از این راه پول به دست اوردن خود باعث فساد میگردد
هزاران مرد سال خورده ای که نیاز به استراحت دارند هنوز در چهار راه در فلکه ها منتظر جوالی گیری هستند و هزاران شخص دیگر که زحمت به ادامه تحصیل بخرج دادند بعد از پایان تحصیل باز هم دست به کار های شاقه قالین بافی میزنند
قابل یاد اوری اینکه بازنمودن گره مشکلات بوجود امده از ناحیه بیکاری و حل این معضل تنها در دست دولت نیست بلکه نیاز به دست های مبارک و مشوره عالمان دینی نیز دارد اما در این اواخر یک تعداد از عالمان دینی به جای وضع نمودن قانون برای کار و نجات دادن مردم از فقر و تهی دستی قوانین وضع نمودند که به مشکلات مردم بازهم افزودند
اگر عالمان دینی بجای قانون احوال شخصیه شیعیان و دها قوانین شهوت برانگیز دیگر قوانین وضع می نمودند که به اساس آن زمینه اشتغال برای مردم فراهم میشود شاید باعث جریحه دار شدن احساسات مردم در بین جامعه نمیگردیدند

انسان را حمل و نقل میدهند یا خشت را

ترانسپورت یا موتر یکی از نیازمندی های اساسی مردم را تشکیل میدهد که در جریان شبانه روزی حل کننده مشکلات یک تعداد زیاد از هموطنان میباشند
تعداد از همشهریان که از لحاظ اقتصادی درسطح خوبی قرار دارند با استفاده از موتر های تیز رفتار تنس ، فلنکوچ ، سراچه ......... و یا موتر های شخصی دست داشته خویش مرفوع کننده مشکلات شان هستند اما یک تعداد زیاد مردم فقیر هستند و توانائی استفاده از موتر های تیز رفتار و پرداخت کرایه بالا تر را ندارند که یک تعداد زیاد این ها را متعلمین مکاتب دخترانه تشکیل میدهند
این تعداد دختران متعلم اکثرا از موتر های دولتی ملی بس و بعضا از موتر های شخصی ملی بوس جهت حل مشکلات شان استفاده میکنند
با انکه موتر های دولتی ملی بس و موتر های شخص ملی بوس متعلمین خورد سال را حتی با اخذ کرایه اماده حمل و نقل دادن نیستند در یک وضعیت خارج از چهار چوکات نزاکت های اخلاقی دختران را حمل و نقل میدهند
تنها موترهای که مردم به چشم بد به مسولین آن مینگرند و مردم نیز به خاطر فقر و مجبورا از آن استفاده میکنند موترهای دولتی ملی بس میباشد که خرابترین انحرافاتی اخلاقی درداخل این بس ها اتفاق میافتد یا تعداد دختران را بد راه و گمراه میکنند و یاهم یک تعداد دختران را مورد اذیت خویش قرار میدهند
این بس ها شامل آن تعداد ملی بس های دولتی هستند که دختران متعلم را از مکاتب و یا سایر نقاط شهر به مکتب و یا ایتسگاه های مسکونی آنان حمل و نقل میدهند
این دختر چند سال میشود به صورت پیاده راه طولانی خانه تا مکتب را میپیماید وی میگوید چند بار کلینر های ملی بس به او حرف های ضد اخلاقی زده و وی را از این وسایط دل سرد کرده است
این تعداد موتر ها اکثر اوقات به حدی دختران متعلم را حمل و نقل میدهند که کلینر در دو دروازه موتر اویزان و چند دختر پایدان کشال تا اغوش کلینر در پایدان موتر ایستاده می شوند که با این طرز حمل ونقل برای یک تعداد از پسران یک فلم خوبی درجاده های شهر بعد از ساعات 4 بعد از ظهرو8 قبل از ظهر به صورت مجانی نمایش میدهند که این تعداد پسران جهت دیدن آن همه روزه به ساعات یاده شده در ایستگاه بیصبرانه منتظر هستند
به گفته مردم یک تعداد زیاد مسولین و کلینر های ملی بس به دور از سواد و اغوشته به انحرافات اخلاقی هستند که خود ایجاب میکند تا باعث ازار و اذیت دختران متعلم در داخل ملی بس گردند
قابل یاد آوری اینکه بضی اوقات این کلینر ها احساساتی میگردند که حتی دست اندازی در این وقت به جان دختران شاید کوچکترین عمل باشد که آنان در داخل ملی بس ها انجام میدهند سوال اینجاست آیا مسولین مکاتب دخترانه که از آوردن برادران متعلین در داخل مکتب جلو گیری میکنند تا هنوز متوجه شدند که کلینرها در جریان راه با دختران متعلم چه میکنند و یا اینکه خود داخل ملی بس ها را با چنین وضعیت تا هنوز تجربه نکردند